Afgelopen maandag kwamen we voor de tweede keer samen.
Alles is nog open en alles is er al.
Vertrouwend op ons vrouwzijn, vertrouwend op het universum en erop vertrouwend dat gewoon zijn voldoende is.

Zo’n heerlijk gevoel, zo fijn in een wereld waarbij de mannelijke energie nog vaak overheerst en waar we ieder vanuit ons eigen pad en plek samenkomen en delen. Gewoon zijn, precies zoals het is.

“Tranen gelachen, onnozel gedaan en toen weer tevrede het licht uitgedaan…”

Deze groep, deze cirkel, deze vrouwen, is een lang gekoesterde wens. En nu is het er….precies op het juiste moment.