Afscheid van de winter

Een veelgehoorde zin in mijn praktijk deze weken is: “Het lukt me lastig om de lente te voelen”

Na wat meer navraag vertellen deze vrouwen dat ze een fijn winter hadden, een winter vol met inzichten, afscheid nemen van niet dienende dingen, puzzelstukjes die ineens pasten en een heerlijke winter waarin zij vol konden zakken. En nu… Nu is het alweer lente.

Fijn natuurlijk maar als je het niet kan voelen of het gevoel hebt dat het te te vroeg is, is dat best lastig.

Als je last hebt van afscheid nemen van de winter, zul je dat merken in je lichaam. Veel voorkomende lichamelijke reacties zijn;

  • Je gaat zweven en hebt minder contact met je voeten.
  • Je hebt pijn in je onderrug
  • Alles voelt zwaar
  • Je bent ineens ziek (griep) / depressief

Hieronder ga ik hier iets dieper op in.

Je gaat zweven en je hebt minder contact met je voeten

Afscheid nemen van iets fijns en dit geval een periode is heel erg lastig. We hebben daar vaak tijd en ruimte voor nodig. Als je niet weet wat je lichaam vertelt is het lastiger ernaar te luisteren. We kiezen er dan voor om ons hoofd de overhand te laten nemen. “Leg het ons maar uit hoofd”. We gaan van alles bedenken. En als we eenmaal in ons hoofd zitten moeten we vaak echt moeite doen weer in ons lichaam te komen. We zoeken heil in zweverige teksten en dingen die ons hoofd bevestigen. Maar je mag weer zakken, zakken in je lichaam en contact maken met je volg. Zoek een fijne manier om te te doen. Een meditatie, dansen, stampen, op je blote voeten laten (in de modder of gras).

Je hebt pijn in je onderrug

We hebben veelal pijn in onze rug omdat er wiebeling is in onze basis of juist verstarring. Als je afscheid nemen lastig vind zal dit verstarring zijn. Je zet het vast. Lekker dansen en met je heupen bewegen in allerlei mogelijke posities is dan een goede manier om los te komen. Rug en goede ondersteuning kan ook heel fijn zijn.

Alles voelt zwaar

Dit heeft alles met energie te maken. Als jij het idee hebt dat alles zwaar is mag je gaan loslaten. Dit kun je heel goed zelf door middel van meditatie en/of visualisatie. En soms is dat ook heel lastig als je al in het zware gevoel zit. Dan kan je daar hulp bij zoeken en ben je natuurlijk ook heel welkom bij mij in de praktijk.

Je bent ineens ziek /depressief.

Ziek/depressief word je vooral omdat je je verzet en vecht tegen het gevoel wat afscheid met zich meeneemt. “Het is lente doe eens vrolijk” of “Is het eindelijk lente en laat de zon zich zien, word ik ineens depressief.” Ziek word je als er transformatie zit in dat gevoel en depressief als je daar veroordelend in blijft en in blijft hangen.

Dit alles is een verkorte uitleg, wil je hier meer over weten of wil je ook luisteren naar wat jou lichaam je verteld? Dan kun je een afspraak maken bij mij in de praktijk.

Het paasweekend is een goed moment om hier bij stil te staan, los te laten en te transformeren…

Waarom is massage geen wezenlijk onderdeel van ons leven?

Een vraag waar ik stiekem het antwoord wel op weet en jij waarschijnlijk ook.
Massage is in onze westerse wereld een manier van ontspannen geworden en niet meer een aanraking met het hart. We zijn vergeten hoe wijs ons lichaam is en wat het ons allemaal te geven heeft.

Als ik begin over luisteren naar ons lichaam. Weten dat ons lijf ons een verhaal vertelt en voelen wat ons lichaam ons wil zeggen, hoor ik vaak dat het zweverig is.
Pas als mensen een stapje verder gaan, kiezen voor een behandeling en mij beter kennen weten ze dat ik juist heel down to earth behandel en balans tussen energie, weten en ervaren super belangrijk vind.

Je fysiek en je mentale jij hebben alles met elkaar te maken. Het is niet voor niets dat we stress linken aan spanning. Spanning in het lichaam verzamelt zich niet voor niets op een bepaalde plek.

Zwakke plek?
Nee juist niet, het is een mega krachtige plek. De plek die de spanning in het lichaam aanneemt zegt iets over het thema waar je mee aan de slag mag.

Maar goed, terug naar de vraag.
Het antwoord is omdat we niet willen voelen. Lange tijd in onze geschiedenis moesten we normaal doen, emoties waren totaal niet handig, praktisch en we hebben er ook nog eens labels op geplakt.
Verdriet is voor watjes, boos zijn mocht niet bestaan en kun je beter achter slot en grendel doen, mensen schrikken van je, (Te) hard lachen vraagt aandacht en aandacht trekken is stom. Ik kan nog wel even doorgaan. En is ook heel persoonlijk maar iedereen heeft wel z’on oordeel.
En deze oordelen zijn vaak niet van onszelf maar komen uit de overlevingsstrategieën van onze voorouders (die echt in een andere wereld leefde) of uit overtuigingen die niet meer zijn van deze tijd.

Ons lichaam geeft ons signalen en wij mogen daar naar luisteren. Zou jij zonder google en zonder dokter weten wat zich in jou lichaam afspeelt? Zonder hiermee te zeggen dat de medische wetenschap niet nodig is. Ik geloof in een gezonde balans hierin. Deze balans is weg, we stappen in het slachtofferschap en leggen ons vertrouwen volledig in de handen van iemand anders. Maar hoe zou het zijn als je eerst eens zelf begint met voelen en als dat je niet lukt samen met iemand te kijken naar hoe je weer je lichaam zou kunnen voelen zodat het fijn, vrij en in liefde kan bewegen.

Mijn teksten sluit ik altijd met de zin: Dit is mijn waarheid, niet DE waarheid. Haal uit deze teksten waar je wat aan hebt, doe dat trouwens in alle teksten of eigenlijk in alles. Schep op wat je energie geeft, waar je je goed bij voelt. Voelt dit als zweverig, onzin of als onwaar voor jou? Klik dit dan vooral weg. Ik probeer mijn teksten met zoveel mogelijk informatie te vullen, zo down to earth mogelijk.

Huis energetisch reinigen.

Iedereen reinigt op haar eigen manier en ik wil tegen je zeggen dat wat en hoe je kiest precies past bij jou, dit moment en wat je aankan. De beschrijving hieronder is hoe ik het doe en hoe ik het zie en ervaar. Dit is dus niet DE waarheid. Ik geloof dat je zelf kan voelen hoe het voor jou fijn is.

Wij reinigen ons huis op verschillende momenten in het jaar. Eén van de standaard momenten in het jaar is rond de jaarwisseling in het oude jaar. Je zou het ook kunnen doen wanneer je veel ziek bent, wanneer het je niet lukt om te vertragen en je eigen ruimte in te nemen of wanneer je moe, futloos bent en veel hoofdpijn hebt.

Reinigen kan je doen door donkere energie uit je huis te halen. Niks zweverigs maar iets heel aards. Dat wat niet goed voelt transformeer je in iets wat wel goed voelt.

Begin

Zelf begin ik met het schoonmaken en opruimen van mijn huis. Gewoon zoals je dat zelf prettig vind. Voel je dat er een “grote” schoonmaak nodig is dan kun je dit doen maar voel even wat voor jou fijn en comfortabel is.

En dan ga ik verder in deze volgorde;

  • Dan zorg ik dat iedereen even op 1 plek in het huis is of even het huis uit is. Dit geeft mij de mogelijkheid rustig te worden maar dat kan voor jou heel anders zijn.
  • Ik zorg voor mezelf, ik ben geaard en zoniet dan doe ik even een oefening om te aarden.
  • Ik gooi alle ramen open, dat zorgt al voor een andere energie omdat het zorgt voor stroming. En waar stroming is, is transformatie.
  • Ik zet muziek op die alle ruimtes in het huis vullen, wij hebben daar een mooi systeem voor maar je kan er ook voor kiezen de muziek mee te nemen naar iedere kamer. De keuze van muziek is wederom aan jou, ik kies altijd op gevoel en vraag mezelf af wat is er nodig. Je kunt bijvoorbeeld aardende muziek opzetten of gewoon muziek die je prettig vind om naar te luisteren.
  • Dan begin ik met wierook te plaatsen in de ruimtes. Je kunt kiezen voor een wierook met een bepaalde geur en doel. Belangrijk is dat je kiest voor iets wat je prettig vind.
  • Ik begin met reinigen boven in huis, en werk naar beneden. Dat doe ik eigenlijk altijd met energie. (Uitzonderingen daargelaten)
  • Dan neem ik hout, deel van een plant of kruid, die steek ik aan zodat het smeult en begint te roken. Hoe meer het rookt op bepaalde plekken hoe meer er gereinigd moet worden, blijf dan even staan. Ik beweeg dan van achter in de kamer naar de deur. De plekken die bij mij extra aandacht krijgen zijn hoeken, plekjes waar het veilig mag zijn (bed, stoel, bank enz enz) en de deurposten.
  • De rook kun je verplaatsen met een veer maar ik vertrouw er altijd op dat de rook zich verplaatst naar de plekken waar het nodig is.
  • Een plek in het huis die ik intenser reinig zijn de trappenhuizen en de plekken waar andere mensen, mensen die niet tot ons gezin behoren.
  • Je kunt ook intenties gebruiken.
  • Het gaat er niet zozeer om dat je “iets” wegstuurt of echt iets ziet. Het gaat om de energie verandering in het huis en rondom jou. Je kunt er eventueel voor kiezen om dit ook te doen rondom je huisgenoten.

Wat ik verder nog wil zeggen

Laat je geen dure consults aanpraten, probeer het eerst zelf. Jij kan dit. Er staat veel over geschreven op internet. Doe dit niet en dat wel, gebruik dit of oh toch niet. Probeer hierbij uit je hoofd te zakken naar je voeten en je lichaam in. Voel wat jij prettig zou vinden. Je kan er ook voor kiezen om alleen geur te gebruiken en geen rokende producten. Ik geloof zelf dat dat minder effectief is. Maar ik blijf herhalen, doe wat je fijn vind.

Als je het zelf lastig vind vraag dan hulp aan iemand die fijn aanvoelt. Dit kan iemand zijn die je kent, een sjamaan, een (katholieke) pastoor.

Suggesties om te gebruiken

  • Brandende producten; Palo Santo, Cederhout, Sandelhout, (witte)Salie, rozemarijntakjes
  • Kristallen
  • Floridawater (let hier echt op wat je koopt)
  • Himalayazout (in elke vorm)
  • Geuren (eterische olie of wierook); Rozemarijn, citrus en houtsoorten zijn fijne om de zware energie weg te halen. Als je andere “doeleinde” hebt gebruik daar dan een olie voor. Gooi niet zomaar alles door elkaar en gebruik vooral niet teveel

Als je bij een van de producten het gevoel hebt dat de energie alleen maar zwaarder word en het niet prettiger word, luister dan naar het gevoel. Je hoeft niks te doen omdat het nu eenmaal op internet staat of het “gezegt” word, als het niet goed voelt, voelt het niet goed. Er hoeft geen “verklaring” voor je gevoel te zijn, gebruik dan gewoon iets anders.

Ze begon bij een einde…

Ik herinner me een moment aan het begin van het starten van mijn praktijk, een vrouw die net de dag voor het bezoek aan mij een miskraam had gehad. Haar baas had haar een cadeaubon voor een massage toegeschoven om even wat ontspanning te nemen en dan de week erop verwachtte hij haar weer.
Ze zei, hij heeft gelijk, ik heb niks en ik heb ook niks om voor te zorgen. “Ik zorg nu even voor mezelf” zei ze standvastig “hij heeft gelijk misschien werkt zo´n massage wel en dan kun jij misschien wel gewoon even die energie weghalen. En kan ik volgende week gewoon weer aan het werk”

Maar de massage had haar dichter bij zichzelf gebracht. Ze had gevoeld, nog veel meer gevoeld en ze was in een diepere laag gekomen. Ze kwam vanaf dat moment elke week, om te voelen, te doorvoelen en samen te kijken naar dat wat het allemaal teweeg bracht; Hormonen, pijn zowel lichamelijk en als mentaal, omgeving, naasten die geen begrip hadden, verdriet. Ze nam de tijd en meldde zich ziek.
¨Ziek?¨ had haar baas gezegd. Hij was heel kwaad geworden. Ook dat bleek allemaal deel van de depressie en zware gevoelens waar ze steeds verder inzakte. Zo´n twee jaar geleden na een enorme weg van onderzoek in haar lichaam en in haar verleden, nam ik afscheid van haar als cliënt van mijn praktijk. Drie jaar na haar eerste bezoek. En wat is 3 jaar* van je leven als je daarmee een hoop shit opruimd. Daardoor liefdevoller, zonder stress, dicht bij jezelf en lichter kan leven?

We werkten aan haar basis, aan zoveel meer dan ¨alleen¨ het verlies van haar kindje. Want ze verloor dat kindje niet voor niks, dat voelde ze. Met elk thema wat we aanraakte, kwam er zoveel pijn en verdriet omhoog. Ze groeide in haar energie. Stap voor stap. En nu inmiddels 6 jaar verder, heeft ze een fijn gezin met een kindje en een leeft ze veel dicht bij zichzelf. Ze koos voor de baan waarvan ze droomde. Ik appte haar laatst eens, om te vragen hoe het ging. Ze zei; ¨men ik voel me zoveel lichter. En ik voelde de afgelopen jaren hoeveel ellende en shit ik al die jaren heb meegezeuld. Bedankt voor alles¨ Daar word ik dus mega blij van, hierin zit mijn passie, mijn echte goud. Jou te laten voelen hoeveel jij waard bent en hoe fijn het is om op weg te zijn naar een lichter, ontspannender en liefdevol leven”

Wat mag jij nu eindelijk eens gaan loslaten?

* Iedereen doet dingen op zijn/haar eigen tempo. De ene heeft een enorme rugzak en de ander veel minder. Iedereen neemt de tijd. Wat ik hiermee wil zeggen is, je ruimt niet op, heelt en geneest (diepe) wonden niet in 3 weken, het heeft tijd nodig. En soms kan er veel omhoog komen en moet je door rauwe moeilijke gevoelens. Het levert je een berg aan energie op, vrijer leven, dichter bij jezelf en werkt toe naar “succes” op jou manier.

Een quickfix? Mij niet bellen…

Voor een niet nader ten noemen sport (omdat het daar niet over gaat) zit ik in een grote groep met vrouwen. Allemaal om iets te trainen waar ze al jarenlang last van hebben. Net als ik. Ik train ook, mijn lichaam heeft het te voortduren gehad door twee zwangerschappen kort achter elkaar. Maar dat terzijde.

Zo´n 8 vrouwen liggen om mij heen, allemaal met pijn of om iets te trainen.
We worden goed begeleid door een doorgewinterde en zeer kundige ¨juf¨.
Ik voel me in een door en door medische trainingslocatie altijd een beetje van het zweverige soort.

Maar ik doe mijn best toch niet teveel in mijn eigen werkveld te denken en volledig op te staan voor alles.
Gelukkig hoor ik steeds meer over mensen die de link tussen lichaam en geest zien én het gevolg van lastige, moeilijke en traumatische ervaringen op het lichaam.

Als de les bijna is afgelopen zegt de docent vrij zakelijk en bijna tussen neus en lippen door:
¨Als je ervoor kiest hier met mij te trainen ben je zon 2 jaar bezig¨. Ze noemt dan nog een bedrag en dat ze ons gaat mailen. Het lijkt haar te ontgaan hoeveel onrust dit geeft.

Dan is er ineens vanachter uit de zaal een stem hoorbaar: Twee jaar? Waar denk je dat ik die tijd vandaan haal? Moet ik dan elke week hier komen? Twee jaar lang? ¨Ja¨ zegt een dame voor mij: ¨dat lijkt me ook een beetje lang¨

We zijn het verleerd, verleerd om ergens tijd voor te maken. We zijn het verleerd om tijd te nemen.
We zijn het verleerd, even snel dit en even snel dat. Voor alles bestaat iets snels, om in te nemen, om een cursus voor te volgen, om bodybuilder te worden, om af te vallen, om….

Alles zo snel mogelijk, omdat we zijn verleerd om te voelen, het ongemak en de rouwe gevoelens te voelen. Zodra we in de buurt komen, rennen we weg of willen we dat het snel is opgelost.
Ik weet en voel dat dat de weg is. De weg naar healing, liefde voor jezelf en naar groei.

Voor welk gevoel, welk thema mag jij nu eens echt de tijd nemen?

Wat als…alles al precies goed is?

De laatste tijd voel ik veel bij allerlei advertenties over bewustzijn en veranderen. 
Ik merk bij mezelf dat het niet klopt. Misschien wel niet meer. Of nooit heeft gedaan?
Ach hoe dan ook, het klopt niet, niet voor mij. In die advertenties wordt er zoveel gezegd als; Als je verandert, verandert de wereld om je heen of als je verandert verandert je bewustzijn. 

Lees meer

Ik sloeg de (digitale) Van Dale eens open. 
Volgens de Van Dale betekent verandering: anders maken/worden; = wijzigen
ervoor zorgen dat het niet hetzelfde blijft,

Er komen veel van dit soort advertenties voorbij, dat is niet voor niks, dat betekend dat wij denken het “nodig” te hebben en ik vraag mij af; wat is mis met hetzelfde blijven als jij je er goed bij voelt. Je jezelf Senang voelt, kan zijn met wie je bent? Gaat het er niet om, om in het hier en nu “gewoon te ZIJN”, met dat wat er is. 

Alles wat MOET geeft druk en is het niet de druk die ervoor zorgt dat we juist blokkeren. Blokkeren in ons lichaam, in ons systeem en in wie wij zijn. Weg gaan bij ons gevoel en niet meer gewoon kunnen zijn. Want als iets MOET, moet het vaak ook snel. Ik stel wel eens de vraag in de praktijk, en misschien kreeg je deze vraag al eens van mij, wat als je moeten veranderd in mogen? In ik mag. 

Wat is/was jouw antwoord daarop? 

Ik kan je verklappen, dat het veel gehoorde antwoord in de lijn ligt van “Dat gaat het niet zo snel” of “dat “kost” me teveel tijd”. Moeten vinden we veelal niet leuk en verzetten ons er ook nog tegen. “Ik moet niks”. Als je ervoor kiest om te zeggen ik mag, geeft het teveel vrijheid. Vrijheid om te voelen, vrijheid om er zo lang over te doen als we zelf willen, vrijheid om er helemaal mee te zijn. Dat klinkt fijn toch?
En ook eng. En dat begrijp ik, we zijn het verleerd, we willen snel, we willen nu (zonder hier te zijn) en we willen anders. Want zoals het nu is, is het niet goed en misschien wel de belangrijkste reden: “We willen niet voelen.”

We klagen veel over pijn in ons lichaam, onrust, stress en in een leven beland zijn waar we niet in willen zitten. We gaan er maar niet bij voelen, want wat als we echt ons hart zouden volgen en in het hier en nu met onszelf kunnen zijn? Ja dan…dan verandert er van alles…alleen dan zonder er controle over te hebben. Precies in flow en precies zoals het nu mag zijn. 

Voorbeelden die je zou kunnen gebruiken;

  • Ik mag – ik moet
  • Ik moet sporten vanavond – Ik mag sporten vanavond 
  • Ik moet van vanalles in het leven – Ik mag het op mijn eigen manier doen 
  • Ik moet de was vouwen en het hele huishouden doen – Ik mag zorgdragen voor mijn huis en ik mag dat doen op een manier die voor mij fijn/haalbaar/leuk/dragelijk is.

Bovenstaande zijn slechts suggesties, want van mij hoef je niks te veranderen 😉
Je bent echt precies goed hoe je nu bent…en nu….en nu….en nu.