Mijn weken met 2 kids vliegen voorbij. Om mezelf met beide benen op de grond te houden, bewuster te zijn van tijd, mezelf en het leven deel ik elke week de intentie die ik zet voor die week. Hiermee hoop ik ook een stukje bewustwording bij jou te creëeren.
We lopen op de markt. Noé zit in de wagen, dat wilde ze graag, want eerlijk, we gebruiken ‘m eigenlijk nooit. “Noé laarzen uit.” roep ze. Ze zijn op de grond gevallen in de winkel, ik raap ze op en stop ze onderin de wagen. (Toch best makkelijk zo’n wagen).
Als we even later poffertjes gaan eten haal ik haar uit de wagen. We zitten in het zonnetje en ik doe mijn jas uit.
“Noé ook jas uit” zegt Noé. Tuurlijk en ik trek haar jas uit. Eet veel makkelijker ook.
Poffertjes op. Jas aan? “Nee!”Laarzen aan? “Ook niet mama”. Prima!
En vrolijk springend rent ze over de straat met haar shirt onder de poedersuiker en nog een vieze mond.
“Och kijk, dat meisje heeft geen jas en schoenen aan. Dat is ook zielig”.
Oh dit maakt me weer zo bewust van oordelen van anderen. Ik veeg nog snel even haar mond schoon om de opmerkingen te voorkomen merk ik op.
Doe maar niet, denk ik bij mezelf. Maar met de blikken en de opmerkingen merk ik dat het me bewuster maakt van wat mensen allemaal wel niet denken én dat ook nog eens hoorbaar ventileren.
Wij willen Noé leren zelf te leren voelen. Ik wil haar niet beschermen en zeker niet tegen haar eigen gevoel.
Ik wil dat ze zelf kan voelen, ik heb koude voeten, ik doe schoenen aan. Maar eerlijk ik loop ook vaak op blote voeten en juist de kou helpt mij aarden. Iets met “hallo hier zijn je voeten”. “Een kind van 2 kan niet beslissen voor zichzelf” hoor en lees ik met enige regelmaat.
Toch besluiten we op Noé te vertrouwen en haar alles uit te leggen vanuit ons perspectief.
Gewoon zoals het is. Als je koude voeten krijgt, kan je sokken of schoenen aandoen. Je voeten worden vies en er liggen vieze dingen op straat, die mogen niet op straat maar die liggen er wel. Maakt haar trouwens ook bewust, Mama oh nee vies, in pullenbak doen!
Ik vraag het haar nog een aantal keer, laarzen aan? Nee zegt ze vastbesloten.
Prima dan laat ik het nu los. Als we in de Hema lopen (die heeft een stenen vloer), roept Noé mama koude voeten!Laarzen aan ok? Zie je, ik kan haar vertrouwen. Én ik kan van haar leren. Hoeveel oordelen heb jij? En kun je voelen vanwaar ze ontstaan? Volg jij je gevoel en kun je erop vertrouwen?
#leesverderindecomments
#ouderschap#autonomie#uitliefde
